Γυναίκες της Παλαιομάνινας κουβαλούν στην πλάτη τους αρχαίους λίθους για την ανέγερση ναού στο χωριού.

 

Πηγή: https://veloutsanews.blogspot.com/

ΠΕΡΙΗΓΗΣΗ ΣΤΗΝ ΑΡΧΑΙΑ ΑΚΡΟΠΟΛΗ ΤΟΥ ΧΩΡΙΟΥ

Η ονομασία των ημερών στη γλώσσα των λατινόφωνων ελλήνων

Στην ελληνική γλώσσα η ονομασία των ημερών βασίζεται στο ιουδαϊκό ημερολόγιο, το οποίο είχε ως βάση το Σάββατο και αριθμούσε τις υπόλοιπες μέρες με βάση το Σάββατο (μία Σαββάτων, δευτέρα Σαββάτων κοκ, εξαίρεση αποτελούσε η Παρασκευή (προετοιμασία για το Σάββατο).

Οι Χριστιανικές εκκλησίες υιοθέτησαν τις ονομασίες του Ιουδαϊκού ημερολογίου μετονομάζοντας μόνο την πρώτη μέρα σε μέρα Κυρίου.

Στις νεολατινικές γλώσσες (ή αλλιώς ρομανικές) χρησιμοποιείται με βάση τη δημώδη λατινική η ονομασία, κυρίως με βάση τα ονόματα των πλανητών και της Σελήνης εκτός από τη μέρα Σάββατο που υιοθετήθηκε η ιουδαϊκής προέλευσης λέξη.  H χριστιανική επιρροή έσβησε την ημέρα του Κρόνου από το Σάββατο(Saturni dies) και της Ήλιου από την Κυριακή (Solis dies ). ) Έτσι έχουμε στη γλώσσα των λατινόφωνων ελλήνων :

 

Ουνα (από το λατινικό Lunae =Σελήνη)

Μαρτς (από το λατινικό Martis =Άρης)

Νιέρκουρι από το λατινικό Mercuri=Ερμής)

Τζόϊ από το λατινικό Jovis=Δίας από το πρωτοελληνικό πρωτοελληνική  *dzéus, )

Βίνιρι από το λατινικό Veneris=Αφροδίτη)

Σέμπιντε (μέσω του λατ. sabbatum)  εβραϊκό (šabbāṯ) (σταματώ να εργάζομαι)  

Ντομένι(κ)α από το λατινικό dies dominica (ημέρα του Κυρίου)

 

 

Ιστορίες από τα καπνοχώραφα

https://www.youtube.com/watch?v=9xFbodHBVEc